Kalbimizi neyle inşa ettiğimiz, hayatımızın yönünü belirler. Kimimiz cam gibi kırılgan, kimimiz demir gibi sert, kimimizse deniz gibi derin oluruz. Peki, doğru olan hangisi? İnsan, kalbini nasıl korumalı?
Cam bir kalp, incelikli ve hassastır. Parlayan bir ışık gibi başkalarını kendine çeker ama en ufak bir darbede paramparça olabilir. Camdan bir kalp taşıyanlar, hayatta en çok yaralananlardır. Birinin sert bir sözü, sevgisiz bir bakışı bile derin yaralar açabilir. Cam bir kalbe sahip olmak, sevmeyi ve sevilmeyi bilmenin en saf hâlidir ama ne yazık ki dünya cam kalplere nazik davranmaz.
Öyleyse kalbi demirden mi yapmak gerek? Demir güçlüdür, kolay kırılmaz ama zamanla paslanır. Hayatın acımasız darbelerine karşı koyabilmek için bazıları kalbini sertleştirir, duvarlar örer. Sevgiyi içeri almaz, kırılmaktan korkmaz. Ancak demir gibi bir kalbin içine işleyen pas, insanı içten içe çürütür. Sevgisizlik, yalnızlık ve katılaşmış duygular, insan ruhunu eritip tüketir.
Belki de en doğrusu kalbimizi deniz gibi yapmaktır. Deniz, hem hayat verir hem de fırtınalar koparır. İçine girenleri ya sakince taşır ya da derinliklerinde kaybeder. Kalbimizi deniz yapmak, gelenin dalgalarla yolunu bulmasına, yüzmeyi bilenin kurtulmasına izin vermektir. Sevgiyi hak edenin içinde yol almasına, kıyıya ulaşmasına olanak tanır. Ama kötülüğü ve sevgisizliği barındırmaz, derinliklerinde yok eder.
Hayat boyunca insanlar bize dokunur, kimi kırar, kimi sertleştirir. Ama kalbimizi nasıl inşa edeceğimiz, bizim seçimimizdir. Cam gibi kırılgan mı, demir gibi sert mi, yoksa deniz gibi engin mi olacağız? Belki de en büyük bilgelik, deniz gibi olmaktır. Çünkü deniz, özgürlüğü ve gücü aynı anda taşır.
Unutmayın, kalbiniz ne kadar derinse, o kadar çok insanı kurtarabilirsiniz. Ama içine girmeyi bilmeyeni de boğmaktan çekinmeyin.
Deniz Gibi Bir Kalbin Gücü
Hayatta herkesin kalbine dokunan insanlar olur. Kimi iyilikle, sevgiyle yaklaşır; kimi bencillikle, kötülükle. Cam kalpler, en ufak bir dokunuşta çatlar ve dağılır. Demir kalpler, kendini koruma adına sevgiyi de içeri almaz. Ama deniz kalpler… İşte onlar, asıl bilgelik ve gücün simgesidir.
Deniz gibi bir kalp, içindeki dalgalara rağmen sakin kalmayı bilir. Sevgiyi kabul eder, iyiliği besler ama zararlı olanı içine hapsetmez. Bir deniz, kaybolmak isteyenleri yutar ama yolunu bulanı kıyıya taşır. Deniz gibi bir kalbe sahip olmak, affetmeyi ama unutmayı değil, ders almayı gerektirir.
Deniz Kalpli İnsanlar
Deniz gibi kalbe sahip insanlar, hayatta kolay kolay yıkılmaz. Onları kırmak isteyenler, suya taş atmak gibidir; dalgalanır ama bir süre sonra yeniden durulur. Onların sevgisi derindir ama bu sevgi herkese açık değildir. Yüzmeyi bilmeyen, yani sevgiyi, vefayı, sadakati bilmeyenler için deniz kalpli insanlar tehlikelidir. Çünkü deniz, zayıf olanı içinde barındırmaz; aksine ona sınavlar sunar.
Deniz kalpli insanlar, hayatlarına giren herkesi sınar. Kimseye hemen güvenmezler ama güven duyduklarında da derin ve sonsuz bir sevgi sunarlar. Ancak bu sevgiyi hak etmeyenleri sessizce bırakırlar. Çünkü bilirler ki, bazıları için deniz sadece bir uçurumdur.
Kalbinizi Seçin
Hayatta her insan bir seçim yapar: Cam mı, demir mi, deniz mi? Cam kalpliyseniz, kırılmaya hazır olun. Demir kalpliyseniz, paslanmaya. Ama deniz gibi olursanız, kendi dalgalarınızı yaratır, kendi derinliğinizde özgür olursunuz.
Deniz kalpli olmak cesaret ister. Sevgiyi hak edene vermek, hak etmeyeni fırtınalarla uzaklaştırmak gerekir. Ve unutmayın, deniz dibi hiçbir zaman boş değildir. Orada, geçmişte boğulanlar vardır. Ama denizin yüzeyi her zaman ışığı yansıtır, tıpkı bilge bir kalbin sevgiyle parlamaya devam etmesi gibi.
Yorum Gönder